Vol. 01 Núm. 017 (2014)

Este artigo ten como obxectivo analizar a formación en educación ambiental dos profesionais que traballan nesta área de xestión e educación ambiental en organismos públicos relacionados con este tema e como desenvolven programas, proxectos e / ou prácticas socioeducativas ambientais no proceso de xestión ambiental. Para o establecemento deste problema, a investigación (de carácter cualitativo) limitouse a unha área territorial situada no extremo oeste do Estado de São Paulo / Brasil, denominada, nas políticas ambientais estatais, como Espigão Divisor Peixe-Aguapeí. Os concellos e os organismos públicos estatais de referencia ambiental foron considerados en catro municipios que acollen microrrexións administrativas, a saber, Marília, Tupã, Adamantina e Dracena, que constitúen as chamadas multicases. As investigacións permitiron concluír que, na maioría, as axencias investigadas non presentan unha educación ambiental como un proceso educativo permanente e non buscan a emancipación dos cidadáns e os seus colaboradores. Hai varias prácticas ambientais aínda adoptadas de xeito puntual e estanco, perdendo a esencia conceptual da educación ambiental. A educación ambiental no proceso de xestión das axencias ambientais, en varios casos, está relacionada con un ou outro profesional que ten unha mirada máis centrada na cuestión ambiental, máis personificadora que institucionalizadora da práctica realizada.

O obxectivo deste artigo é realizar unha valoración fundamentada de como está incidindo na Educación Ambiental (EA) a fonda crise social e económica que está a padecer a sociedade galega. Para iso aplicouse unha enquisa a unha mostra de 101 profesionais que traballaron ou traballan neste campo na comunidade autónoma de Galicia (España). Os datos resultantes permiten comparar a súa situación ocupacional no albor da crise, ano 2007, coa que tiñan a principios de 2013, no momento de aplicar a enquisa que sostén empíricamente o estudo. A perspectiva teórica de análise as´ntase na noción de campo social proposta por Pierre Boudieu, considerando a EA como un transcampo social con propiedades híbridas dos campos ambiental e educativo.

A presenza do medio natural nas publicacións aparecidas até o momento en forma de cómic ou viñetas de humor gráfico, mostra como foi evolucionando a relación entre a Humanidade e a Natureza.
Desde os pictogramas rupestres ao cómic moderno, a situación cambiou e os contidos tratados tamén. A Natureza foi sempre inspiradora de historias e fantasías, pero a crúa realidade do medio causa do noso modelo de vida. Que nos espera no futuro?

Algunha das obras das que falaremos a continuación falan de todo isto e demostran que poden ser un método eficaz para a concienciación ambiental da sociedade.

A Educación Ambiental debe ser, sobre todo, un acto político dirixido á transformación social. O seu foco debería buscar unha perspectiva de acción holística que relaciona o home, a natureza e o universo, tendo como referencia que os recursos naturais están esgotados e que o principal responsable da súa degradación é o ser humano.