Contenido principal del artículo

Emiliana Tucci
Universidad de A Coruña
España
https://orcid.org/0000-0002-0127-6215
Cilha Lourenzo-Módia
Universidad de A Coruña
España
https://orcid.org/0000-0003-0577-5852
Vol. 8 (2021), Didaxis, Páginas 137-150
DOI: https://doi.org/10.17979/digilec.2021.8.0.7555
Recibido: feb. 15, 2021 Publicado: dic. 29, 2021
Cómo citar

Resumen

Unha das transformacións capitais producidas nas titulacións universitarias de ámbito lingüístico a partir da implantación da reforma de Boloña ten sido a introdución do enfoque comunicativo no ensino-aprendizaxe das linguas. Esta nova perspectiva ten achegado unha visión máis ampla e menos teórica do fenómeno lingüístico, mais, como consecuencia do maior protagonismo do enfoque comunicativo, tense producido certa desatención ao aspecto da corrección nos planos da Morfosintaxe, do Léxico e da Semántica; isto provoca que o estudantado se depare con dificultades gramaticais que nos plans de estudo anteriores se superaban con maior facilidade.


No sistema universitario galego esta situación reflíctese de maneira diversa dependendo de cal for a lingua primeira dos/das alumnos/as; o estudantado español-falante ten maiores problemas que o galego-falante na adquisición dos fundamentos gramaticais do italiano, a pesar de que na oralidade o idioma galego está hoxe bastante españolizado.


Así, este artigo ten como obxectivo sistematizar as vantaxes e os obstáculos que encontra o estudantado galego a fin de facilitar o traballo de docentes e discentes da lingua italiana no contexto universitario de Galiza. Por unha parte, desvendaranse as dificultades morfosintácticas e léxico-semánticas máis habituais ‒derivadas, as máis das veces, da interferencia co español‒ que o alumnado universitario galego encara nos primeiros momentos da aprendizaxe do idioma italiano; e, por outra banda, poranse de manifesto os aspectos comúns dos idiomas galego e italiano, que facilitan a adquisición deste último por funcionar o primeiro como interlingua.

Descargas

Los datos de descargas todavía no están disponibles.

Detalles del artículo

Citas

Bailini, S. (2016). La interlengua de lenguas afines. El español de los italianos, el italiano de los españoles. Milano: LED.

Calvi, M. V. (1995). Didattica di lingue affini: spagnolo e italiano. Milano: Guerini Scientifica.

Calvi, M. V. (2004). Apprendimento del lessico di lingue affini. Cuadernos de Filología italiana, 11, 61-71.

Ceruti, E. (2009). Linguistica contrastiva e didattica di lingue affini: l'insegnamento dell'italiano ad un pubblico ispanofono. Romanitas, lenguas y literaturas romances, 4 (1), 1-14.

Consiglio d’Europa. (2002). Quadro comune europeo di riferimento per le lingue: apprendimento, insegnamento, valutazione. Firenze: La Nuova Italia / Oxford.

Dardano, M. e Trifone, P. (2010). La nuova grammatica della lingua italiana. Bologna: Zanichelli.

De Benedetti A. (2006). Liscio come l’aceite. Errori di interferenza (e non) nell’apprendimento dell’italiano L2 in parlanti ispanofoni. En Saperi per insegnare. Formazione di insegnanti di italiano LS/L2 fra scuola e università, F. Bosc, C. Marello e S. Mosca (eds.), 205-217. Torino: Loescher.

Della Putta, P. (2011). “Ho conosciuto a Jorge l’anno scorso”: proposte glottodidattiche e riflessioni teoriche su un’interferenza sintattica nelle interlingue di ispanofoni. Italiano LinguaDue, 3(2), 79-93.

Della Putta, P. A. (2015). “Hai visto a tuo amico?” L’effetto dell’input su due tratti caratteristici dell’interlingua italiana degli ispanofoni. En Congresso AItLA 2014, 231-254. Milano: Officinaventuno.

Freixeiro Mato, X. R. (1999). Gramática da lingua galega, III. Semántica. Vigo: A Nosa Terra.

Freixeiro Mato, X. R. (2000). Gramática da lingua galega, II. Morfosintaxe Vigo: A Nosa Terra.

González, I. (dir.) (2000). Diccionario Italiano-Galego, Centro de Investigacións en Humanidades Ramón Piñeiro, Xunta de Galicia, Santiago de Compostela.

López Viñas, X., Lourenço Módia, C. e Moreda Leirado, M. (2011). Gramática práctica da lingua galega. Comunicación e expresión. A Coruña: Baía Edicións.

Real Academia Española (2018). Diccionario de la lengua española. http://dle.rae.es/?w=diccionario.

Real Academia Española (2010). Nueva gramática de la lengua española. Madrid: Espasa Libros.

Real Academia Galega (2013). Dicionario da Real Academia Galega. https://academia.gal/dicionario.

Real Academia Galega (2018). Lingua e sociedade en Galicia. Resumo de resultados 1992-2016. http://publicacions.academia.gal/index.php/rag/catalog/view/327/328/1053-1

Renzi, L., Salvi, G. e Cardinaletti, A. (eds.) (1991). Grande grammatica italiana di consultazione, I. Bologna: Il Mulino.

Sánchez Palomino, M. D. (2016). As equivalencias na actual lexicografía bilingüe castelán-galego (o dicionario da RAG). En Cantares de amigos. Estudos en homenaxe a Mercedes Brea, E. Corral Díaz, E. Fidalgo Francisco e P.

Lorenzo Gradín (eds.), 813-824. Santiago de Compostela: Universidade de Santiago de Compostela.

Sánchez Palomino, M. D. (2019). Criterios en la elaboración del diccionario bilingüe castellano-gallego de la Real Academia Galega. En La investigación en lexicografía hoy: diccionarios bilingües, lingüística y uso del diccionario, C. Calvo Rigual, F. Robles Sabater (eds.), Colección de Anejos de Quaderns de filología. Estudis lingüístics, 49-70. Valencia: Universitat de València.

Zurlo, F. (2009). Fenomeni d'interferenza nell'apprendimento dell'italiano da parte di parlanti spagnolo. Un'indagine a partire da un test a scelta multipla per gli studenti dell'Università Complutense di Madrid, Italiano LinguaDue 1(1), 55-67.